فولاد ایالات متحده و نقش آن در ورود آمریکا به صحنه جهانی

به گزارش فولاد نیوز، رئیسجمهور جو بایدن روز جمعه از خرید حدود ۱۵ میلیارد دلاری شرکت فولاد ایالات متحده توسط فولاد نیپون ژاپن جلوگیری کرد؛ تصمیمی که اولین بار در ماه مارس وعده آن را داده بود. این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که کمیته سرمایهگذاری خارجی در ایالات متحده (CFIUS) ماه گذشته نتوانست به اجماع درباره خطرات احتمالی امنیت ملی این معامله برسد.
ظهور شرکت فولاد ایالات متحده، یک شرکت برجسته آمریکایی، همزمان با ورود آمریکا به صحنه جهانی رخ داد. این شرکت که ریشههایش به اواخر قرن نوزدهم بازمیگردد، موادی تولید کرده که در ساخت همه چیز، از پلها و آسمانخراشهای کشور گرفته تا تانکها و کشتیهای جنگی، استفاده شده است.
پیدایش یک غول تولیدی
آنچه بعدها به عنوان بزرگترین شرکت جهان مطرح شد، توسط جی.پی. مورگان و دیگران تأمین مالی شد که در آغاز قرن بیستم ادغام شرکت فولاد کارنگی متعلق به اندرو کارنگی با شرکت فدرال استیل را ترتیب دادند. این ادغام بلافاصله اولین شرکت یک میلیارد دلاری جهان را ایجاد کرد. در سال ۱۹۰۷، فولاد ایالات متحده بزرگترین رقیب خود را جذب کرد و خشم رئیسجمهور تئودور روزولت را برانگیخت که این ادغام را نقض قانون ضدانحصار شرمن دانست.
در سال ۱۹۱۱، دولت ایالات متحده تلاش کرد شرکت فولاد ایالات متحده را تجزیه کند، اما موفق نشد. فولاد ایالات متحده پیشگام در یکپارچگی عمودی شد، فرآیندی که طی آن یک شرکت تلاش میکند تمام جنبههای کسبوکار خود را تحت کنترل بگیرد. برای فولاد ایالات متحده، این به معنای کنترل معادن زغالسنگ و سنگآهن، کورههای ککسازی، خطوط راهآهن، کشتیها و در نهایت تولید نفت بود.
رکود بزرگ و جنگ جهانی
فولاد ایالات متحده در دهه ۱۹۳۰ عملیات خود را مدرن کرد و شروع به تولید فولاد بیشتر برای طبقه متوسط رو به رشد کرد. تولیدکنندگان به فولاد برای لوازم خانگی، خودروها و پروژههای بزرگ ساختمانی نیاز داشتند که میلیونها تن فولاد میطلبید. پس از آن، عصر رشد عظیمی برای این شرکت پیتسبورگی آغاز شد.
در میانه قرن، جهان دوباره وارد جنگ شد و ایالات متحده به فولاد ایالات متحده تکیه کرد تا همه چیز را از تختهای اردو تا گلولههای زرهشکن و کشتیها تولید کند. این شرکت تولید مواد اولیه خود را دو برابر کرد، کارخانههای فولاد بیشتری ساخت و تا سال ۱۹۴۳، ۳۴۰,۰۰۰ نفر را استخدام کرده بود.
پیشرفت و چالشها
تا سال ۱۹۵۵، ایالات متحده حدود ۴۰ درصد از تقاضای جهانی فولاد را تأمین میکرد، اما در دهههای بعد، تقاضای فولاد کاهش یافت و رقابت تشدید شد.
بازسازی و تغییرات
در دهه ۱۹۸۰، فولاد ایالات متحده با کاهش تقاضا و رقابت مواجه شد و در نهایت بیش از ۲۵ درصد از فولاد مورد استفاده داخلی را وارد کرد. در سال ۲۰۰۱، سهامداران شرکت برنامهای را برای بازسازی تصویب کردند که شامل تقسیم شرکت به دو بخش میشد: یکی متمرکز بر فولاد به نام شرکت فولاد ایالات متحده و دیگری شرکت نفت ماراتون.
هدف تصاحب
در سال ۲۰۲۳، شرکت کلیولند-کلیفز پیشنهاد خرید فولاد ایالات متحده را با مبلغی بیش از ۷ میلیارد دلار ارائه کرد، اما این شرکت پیشنهاد را رد کرد. در نهایت، فولاد ایالات متحده یک پیشنهاد ۱۴.۱ میلیارد دلاری نقدی از فولاد نیپون را پذیرفت که روز جمعه باطل شد. بایدن در بیانیهای گفت: «ما به شرکتهای بزرگ آمریکایی نیاز داریم که بخش عمدهای از ظرفیت تولید فولاد آمریکا را نمایندگی کنند تا به نمایندگی از منافع ملی آمریکا پیشرو باشند.»
فولاد ایالات متحده که اکنون حدود ۷ میلیارد دلار ارزشگذاری شده است، همچنان در حال مدرنسازی عملیات خود است. این شرکت هدف دستیابی به کربن خالص صفر تا سال ۲۰۵۰ را تعیین کرده و محصولی به نام verdeX تولید میکند که حاوی ۹۰ درصد مواد بازیافتی است.