به گزارش فولاد نیوز، یک فعال فولادی گفت: امروزه صنعت فولاد به لحاظ انرژی در مضیقه قرار گرفته و صادرات را در این حوزه محدود کردند که باعث می‌شود محصولات نهایی زمین‌گیر شده و فعالان این صنعت به خام فروشی روی بیاورند؛ چرا که با خام فروشی، اندک سودی برای آنها خواهد ماند؛ اما در محصولات نهایی و طویل اینگونه نیست.

احمد رضوی نیک در گفتگو با فولادبان با اشاره به محدودیت‌های انرژی در صنعت فولاد ایران در چند سال اخیر اظهار کرد: امروزه صنعت فولاد به لحاظ انرژی در مضیقه قرار گرفته و صادرات را در این حوزه محدود کردند که باعث می‌شود محصولات نهایی زمین‌گیر شده و فعالان این صنعت به خام فروشی روی بیاورند؛ چرا که با خام فروشی، اندک سودی برای آنها خواهد ماند؛ اما در محصولات نهایی و طویل اینگونه نیست.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر تولید محصولات نهایی در ضرر و زیان قرار گرفته، گفت: در شرایط فعلی، فولادسازان باید در بورس کالا با تسعیر ارز نیمایی شمش را حدود ۵۰۰ دلار بخرند؛ یعنی ما فولاد را با ارز آزاد تهیه می‌کنیم و فروش آن با دلار نیمایی صورت می‌گیرد که برخلاف رویه جهانی محسوب می‌شود. این درحالیست که تمام مشوقات تولید، افزایش ارزش افزوده و ایجاد شغل پایدار در دنیا به محصولات نهایی تعلق می‌گیرند.

فعال صنعت فولاد ادامه داد: در چند سال اخیر این روند در ایران معکوس شده که در نهایت باعث توقف محصولات نهایی و جایگزینی مواد خام شده؛ به گونه‌ای که صادرات مقاطع طویل ۳ میلیون تن و مواد اولیه به ۱۲ میلیون تن رسیده است. این یعنی در مجلس و دولت توجهی به صنعت فولاد نشده و تمرکز آنها تنها به درآمدزایی از محل صادرات فولاد تبدیل شده است.

رضوی نیک در پایان خاطرنشان کرد: در واقع نگاه دولت به صنایع کشور به ویژه فولاد پوپولیستی شده و دومین صنعت کشور مورد بی‌مهری شدیدی توسط دولتمردان و مجلس قرار گرفته است. بنابراین چند نرخی بودن ارز تولیدکنندگان و صادرکنندگان نهایی فولاد را زمین گیر کرده که نشان‌دهنده این است که صنعت فولاد کشور متولی ندارد و دولتمردان، فولادسازان را به چشم یک گاو شیرده می‌بینند.

دیدگاهتان را بنویسید