آینده صنعت فولاد چین به‌احتمال زیاد عمدتاً به تقاضا بستگی خواهد داشت.

به گزارش فولاد نیوز، چین رویکردی محتاطانه برای احیای صنعت فولاد خود در پیش گرفته است؛ رویکردی که چشم‌انداز شرکت‌های فعال در بخش‌های پیشرفته را بهبود می‌بخشد، در حالی که از اقداماتی که منجر به کاهش قابل توجه عرضه فولاد شود، اجتناب می‌کند.

به گزارش بلومبرگ، طرح پنج‌ساله جدید چین تمرکز زیادی بر وعده‌های دولت برای تحریک مصرف و نوآوری در اقتصاد دارد. با این حال، کارزار دولت برای مقابله با مازاد ظرفیت و رقابت مخرب – از جمله در بخش فولاد – کمتر از حد انتظار مورد توجه قرار گرفته است.

در عوض، به نظر می‌رسد پکن قصد دارد اعمال محدودیت‌ها بر شرکت‌های فولادی را به تأخیر بیندازد – نه چند ماه، بلکه احتمالاً چند سال.

در ماه اکتبر سال جاری، وزارت صنعت و فناوری اطلاعات چین پیشنهاد وضع قوانین سخت‌گیرانه‌تری برای «تبادل ظرفیت» را مطرح کرد. به‌ویژه، کارخانه‌هایی که طرح‌های نوسازی ارائه می‌دهند از شرایط بهتری برخوردار خواهند شد، در حالی که در برخی مناطق، افزودن ظرفیت جدید به‌طور کامل ممنوع خواهد بود.

این نهاد اشاره کرد که محدود کردن گسترش ظرفیت، به‌جای تشویق به تعطیلی واحدهای ناکارآمد، کمکی به اکثر کارخانه‌هایی که از رکود طولانی بازار املاک چین آسیب دیده‌اند، نخواهد کرد. با این حال، ترویج تولید فولاد با ارزش افزوده، به جای محصولات پایه‌ای مانند میلگرد ساختمانی، نشان می‌دهد که شرکت‌هایی که توانایی تخصصی شدن دارند، از این روند منتفع خواهند شد.

ممکن است چین اهداف مشخصی برای تولید یا ظرفیت در کنگره ملی خلق که در ماه مارس برگزار می‌شود، اعلام کند.

تا آن زمان، کارخانه‌های فولاد مجبورند حجم تولید خود را بر اساس سطح تقاضا – که حداقل در بازار داخلی پایین است – و بر اساس میزان سودآوری، که به دلیل کاهش هزینه مواد اولیه در وضعیت مناسبی قرار دارد، تنظیم کنند. انتظار می‌رود تولید سالانه فولاد چین تا پایان سال ۲۰۲۵ برای نخستین بار در شش سال اخیر به زیر یک میلیارد تن کاهش یابد.

پیش‌بینی می‌شود تقاضا همچنان عامل اصلی تأثیرگذار بر وضعیت صنعت فولاد چین باشد. در طرح پنج‌ساله دولت، به چندین پروژه بزرگ ساختمانی اشاره شده که می‌توانند بر این روند اثر بگذارند.

در همین حال، صادرات فولاد – که تاکنون عامل مثبتی برای کارخانه‌های فولادسازی چین بوده است – ممکن است در پی افزایش اقدامات حمایت‌گرایانه که در سراسر جهان محبوبیت بیشتری یافته‌اند، دستخوش تغییر شود. گروه مالی گلدمن ساکس پیش‌بینی کرده است که صادرات فولاد چین در سال ۲۰۲۶ حدود ۸ درصد کاهش یابد، هرچند همچنان دومین حجم خالص صادراتی بزرگ تاریخ باقی خواهد ماند.

افزایش سهم فولاد فروخته‌شده در بازارهای خارجی هنوز به‌عنوان محصول نهایی باکیفیت، مطابق با ترجیحات دولت، محسوب نمی‌شود، که این امر نشان‌دهنده ظرفیت بهبود در صنعت است.

در ماه اکتبر، چین طرحی پیشنهادی برای برنامه سخت‌گیرانه‌تری در زمینه «تبادل ظرفیت فولاد» ارائه کرد که هدف آن کاهش ظرفیت تولید و بازگرداندن تعادل میان عرضه و تقاضا است. بر اساس پیش‌نویس این طرح، برای هر تن ظرفیت جدیدی که ساخته می‌شود، باید دست‌کم ۱.۵ تن ظرفیت قدیمی از مدار خارج شود.

دیدگاهتان را بنویسید