طرح سختگیرانه چین برای جابهجایی ظرفیت فولاد بهمنظور مهار مازاد تولید
بر اساس طرح اولیه، کارخانههای فولاد موظف بودند هنگام افزودن ظرفیت جدید، حداقل به همان میزان از ظرفیت قدیمی موجود را حذف کنند تا از عرضه بیش از حد جلوگیری شود.
به گزارش فولاد نیوز، چین روز جمعه طرحی را برای برنامهای سختگیرانهتر در زمینه جابهجایی ظرفیت فولاد بهمنظور کاهش ظرفیت موجود و ایجاد تعادل میان عرضه و تقاضا معرفی کرد؛ این اقدام ۱۴ ماه پس از تعلیق برنامه قبلی انجام میشود.
بر اساس طرح اولیه، کارخانههای فولاد موظف بودند هنگام افزودن ظرفیت جدید، حداقل به همان میزان از ظرفیت قدیمی موجود را حذف کنند تا از عرضه بیش از حد جلوگیری شود.
اما چین، که بیش از نیمی از فولاد جهان را تولید میکند، از ۲۳ اوت ۲۰۲۴ برنامه جایگزینی ظرفیت فولاد را متوقف کرد، زیرا این برنامه نتوانست جلوی گسترش بیرویه را بگیرد و در نتیجه، صنعت فولاد با مازاد ظرفیت و کاهش سودآوری مواجه شد.
از سال ۲۰۲۲، صنعت فولاد چین بهدلیل بحران طولانیمدت در بازار املاک داخلی، با افت تقاضا روبهرو بوده است. این عدم تعادل میان عرضه و تقاضا باعث کاهش حاشیه سود فولاد شد و در نتیجه صادرات محصولات فولادی چین به رکوردی بیسابقه رسید و واکنشهای حمایتی و محدودکننده از سوی کشورهایی که بازارشان از فولاد چینی اشباع شده بود، برانگیخته شد.
طبق طرح جدید، افزودن ظرفیت جدید فولاد در مناطق کلیدی، انتقال ظرفیت فولاد از مناطق غیراصلی به مناطق کلیدی، و نیز انتقال ظرفیت میان مناطق کلیدی، بهطور کامل ممنوع است. این موضوع را وزارت صنعت و فناوری اطلاعات چین در بیانیهای اعلام کرد.
در این بیانیه آمده است که مناطق کلیدی شامل پکن-تیانجین-هبی و مناطق اطراف آن، منطقه دلتای رود یانگتسه و دشت فنوی هستند.
استانها و شهرهایی که اهداف مشخصی برای ظرفیت کل فولاد دارند، مجاز به پذیرش انتقال ظرفیت از سایر مناطق نیستند.
برای ساخت هر تن ظرفیت جدید فولاد، باید دستکم ۱.۵ تن از ظرفیت قدیمی از چرخه تولید خارج شود.
در این طرح تأکید شده است که هدف، تشویق به استفاده کارآمدتر از قراضه فولادی برای توسعه تولید فولاد بر پایه کوره قوس الکتریکی و در راستای تولید پاکتر و سازمانیافتهتر است.
توماس گوتیرز، رئیس بخش داده در شرکت مشاوره کالانیش کامودیتیز، گفت: «ممکن است این طرح نسبت به طرح قبلی سختگیرانهتر باشد، اما هنوز پاسخگوی نیاز واقعی صنعت نیست.»
او افزود: «ظرفیتهایی که بهتازگی راهاندازی شدهاند، احتمالاً تا چند دهه فعال خواهند ماند، و ظرفیتهای قدیمی هم تا زمانی که کاملاً از کار نیفتاده باشند، همچنان ادامه خواهند داد. هیچ نشانهای وجود ندارد که ظرفیت فولاد بهطور فعال در دورهای از کاهش تقاضا مدیریت شود.»