کاهش جهانی قیمت‌ها، که به‌ویژه به دلیل افزایش تولید در چین است، و تعرفه‌های وارداتی ایالات متحده، صنعت فولاد را تهدید می‌کنند. صنعتی که مدت‌ها نماد قدرت ملی بوده است.

به گزارش فولاد نیوز، در کارخانه تولید تاتا استیل در ایجمویدن، حومه آمستردام، دیگ‌های فولادی مذاب مانند گدازه به داخل سینی‌های بلند و باریک ریخته می‌شوند که به ورق‌های فولادی ۴۰ در ۴ فوت تبدیل می‌شوند.

محصولات نهایی اما کاملاً مد روز هستند. هر کالا به سفارش ساخته می‌شود: پوسته‌های باتری که نشت نمی‌کنند، قطعات خودرویی که نیروی تصادف را جذب می‌کنند، قوطی‌هایی که غذا را برای سال‌ها به‌طور ایمن حفظ می‌کنند.

بسیاری از شرکت‌ها در جهان قادر به تولید این نوع فولاد پیشرفته با کیفیت بالا نیستند. با این حال، تاتا نیز از همان نیرویی آسیب می‌بیند که به هر تولیدکننده فولادی ضربه زده است: تولیدکنندگان فولاد بیشتر از آنچه که دنیا به آن نیاز دارد، فولاد تولید می‌کنند.

تولید اضافی فولاد پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷ به ۷۲۱ میلیون تن برسد، طبق گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی.
یکی از راه‌حل‌ها این است که به سادگی فولاد کمتری تولید شود. مشکل اینجاست که هیچ کشوری نمی‌خواهد تولید ماده‌ای که به‌عنوان یک جزء حیاتی برای امنیت اقتصادی و ملی آن در نظر گرفته می‌شود، متوقف کند.

تولید فولاد همیشه جایگاه بزرگی به‌عنوان نمادی از قدرت اقتصادی و پرستیژ داشته است. فولاد بخش بزرگی از زندگی مدرن را تشکیل می‌دهد و نه تنها برای ساختمان‌ها، جاده‌ها، خودروها، یخچال‌ها، الکترونیک، چنگال‌ها و پیچ‌ها استفاده می‌شود بلکه برای تسلیحات، تانک‌ها و جت‌های جنگی نیز کاربرد دارد.

در اروپا، درک این که ایالات متحده دیگر نمی‌تواند به‌عنوان ضامن اصلی امنیت آن‌ها اعتماد شود، نقش حیاتی فولاد در دفاع را بیشتر مورد توجه قرار داده است.

جاناتان رینولدز، وزیر تجارت و کسب‌وکار بریتانیا، در آوریل هنگام تصویب قانون اضطراری برای کنترل آخرین دو کوره بلند عملیاتی کشور، به پارلمان گفت: «فولاد برای قدرت صنعتی بریتانیا، امنیت ما و هویت ما به‌عنوان یک قدرت جهانی اصلی اساسی است.»

در ایجمویدن، کارخانه تاتا استیل در وضعیت بهتری قرار دارد. این سایت که مساحتی معادل ۱۱۰۰ زمین فوتبال دارد و در کنار یک ساحل عمومی قرار دارد، یکی از بزرگ‌ترین کارفرمایان صنعتی کشور است. این کارخانه دومین کارخانه بزرگ در اروپا است.

منظره شامل دودکش‌های بلند و رشته‌های کوه‌مانند از انباشت‌های سنگ‌آهن و زغال‌سنگ است. تاتا استیل قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ کارخانه مبتنی بر زغال‌سنگ را به فناوری هیدروژن تجدیدپذیر و گاز طبیعی تبدیل کند و در حال مذاکره با دولت هلند برای دریافت یارانه است.

تاتا استیل همچنین به سرمایه‌گذاری در نسل بعدی کارگران ادامه می‌دهد و هر ساله ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر را به آکادمی آموزشی خود می‌پذیرد.

اما کارخانه ایجمویدن هنوز با مشکلاتی روبه‌رو است. مقامات هلندی در حال جنگ با تاتا استیل در دادگاه هستند تا جریمه‌هایی را اعمال کنند و ممکن است کوره کک را به‌دلیل آلودگی‌های سمی تعطیل کنند. تغییر به فناوری‌های کم‌انتشار هزینه‌های میلیاردی خواهد داشت و زمان‌بر است.

در حال حاضر، فولاد تولید شده با هیدروژن سبز در کوره‌های قوس الکتریکی و دیگر روش‌های تولید پاک‌تر، انتشار گازهای کمتری دارند اما طبق تخمین‌های مختلف هزینه‌ای ۳۰ تا ۶۰ درصد بیشتر از تولید سنتی دارند.

و سپس تعرفه‌ها هستند. تاتا در بیانیه‌ای اعلام کرد که ۱۲ درصد از فروش آن به‌طور «مربوط به ایالات متحده» است و بیشتر تعرفه ۲۵ درصدی که در ماه مارس به اجرا درآمده بود را به مشتریان آمریکایی خود از جمله فورد، کرایسلر، کاترپیلار و دوراسل منتقل کرده است.
اما این شرکت افزود که نگران است که با اعمال تعرفه ۵۰ درصدی، «فولاد ما ممکن است خیلی گران شود.»

دیدگاهتان را بنویسید