پاییز سخت: حوادث گسترده در کارخانه‌های فولاد اروپا + اینفوگرافی
از فرانسه تا لهستان، شرکت‌ها تعطیلی‌های موقت، حوادث اضطراری و توقف‌های طولانی‌مدت را اعلام کردند – وضعیتی که در بحبوحه تقاضای ضعیف، هزینه‌های بالای انرژی و رقابت واردات ارزان، حس بحران در این صنعت را تشدید کرده است.
به گزارش فولاد نیوز، در ماه‌های اخیر، تعداد فزاینده‌ای از شرکت‌های صنعت فولاد اتحادیه اروپا از وقوع آتش‌سوزی‌ها و توقف تولید خبر داده‌اند. پاییز ۲۰۲۵ به یکی از دشوارترین دوره‌های سال‌های اخیر برای صنعت فولاد اروپا تبدیل شده است. از فرانسه تا لهستان، شرکت‌ها تعطیلی‌های موقت، حوادث اضطراری و توقف‌های طولانی‌مدت را اعلام کردند – وضعیتی که در بحبوحه تقاضای ضعیف، هزینه‌های بالای انرژی و رقابت واردات ارزان، حس بحران در این صنعت را تشدید کرده است.
اولین خبر بزرگ، تصمیم شرکت آرسلورمیتال لهستان برای تعطیلی موقت کوره بلند شماره ۳ در شهر دوبرووا گورنیتسا بود. مدیریت شرکت این تصمیم را نتیجه ترکیبی از عوامل منفی دانست: قیمت بی‌سابقه انرژی، هزینه‌های بالای کربن و هجوم واردات ارزان. به گفته انجمن فولاد لهستان، واردات هم‌اکنون ۸۰ درصد از مصرف داخلی را پوشش می‌دهد و در محصولات تخت، این رقم به ۹۵ درصد می‌رسد.
در ماه اکتبر، اوضاع با مجموعه‌ای از حوادث پیچیده‌تر شد. در کارخانه آرسلورمیتال فوس-سور-مر در فرانسه، آتش‌سوزی بزرگی دو خط نوار نقاله را تخریب کرد و باعث توقف کوره بلند شماره ۲ و کارگاه فولادسازی شد. گرچه هیچ تلفات جانی گزارش نشد، اما پیامدهای آن سنگین بود – تولید تقریباً دو ماه متوقف شد و شرکت مجبور شد سفارش‌ها را به سایر کارخانه‌های اروپایی منتقل کند.
در آلمان نیز وضعیت مشابهی پیش آمد. شرکت تیسن‌کروپ استیل اروپا (Thyssenkrupp Steel Europe) فعالیت کوره بلند شماره ۹ در دویسبورگ را به دلیل کاهش تقاضا و افزایش واردات متوقف کرد. تنها چند روز پیش از آن نیز آتش‌سوزی در یک نوردخانه جدید این کارخانه پس از انفجاری در کوره رخ داد.
در ایتالیا، گروه پیتینی (Pittini Group) به دلیل آتش‌سوزی در ترانسفورماتور، تولید در کارخانه اصلی خود در Ferriere Nord را متوقف کرد، در حالی‌که شرکت مارچگالیا (Marcegaglia) بخشی از تولید ورق‌های نورد سرد خود را در پی آتش‌سوزی در راونا از دست داد. این رویدادها عرضه برخی محصولات، به‌ویژه فولادهای طویل ساختمانی و ورق‌های فولادی را تحت تأثیر قرار خواهند داد.
شرکت Acciaierie d’Italia نیز در اوایل سپتامبر از تعطیلی اضطراری تنها کوره بلند فعال خود در تارانتو خبر داد، هرچند برنامه‌ریزی کرده بود ظرف چند روز فعالیت را از سر گیرد. در همین حال، دارایی‌های سابق شرکت لیبرتی استیل (Liberty Steel) در رومانی و جمهوری چک در حال بازسازی ساختاری هستند که با توقف‌های طولانی‌مدت همراه است. لیبرتی گالاتی (Liberty Galați) در جست‌وجوی خریدار از طریق مزایده بین‌المللی است و لیبرتی استراوا (Liberty Ostrava) قرار است به سرمایه‌گذار جدیدی با نام تاریخی نوا هوت (Nová Huť) منتقل شود، با برنامه‌هایی برای برچیدن کوره‌های قدیمی و ساخت کوره الکتریکی مدرن.
ترکیب این رویدادها بر پویایی قیمت‌ها در بازار فولاد اروپا تأثیر گذاشته است. محدودیت‌های واردات ناشی از اقدامات ضددامپینگ و کاهش تولید داخلی باعث کاهش تدریجی عرضه شده است. این روند به‌ویژه در بخش ورق‌های نورد گرم و سرد مشهود است، جایی که بسیاری از بازرگانان از افزایش حق‌العمل‌ها نسبت به قیمت‌های قراردادی و دشواری در تأمین حجم‌های اضافی خبر می‌دهند. در عین حال، کاهش رقابت وارداتی به تولیدکنندگان بزرگ اجازه داده است قیمت‌ها را تثبیت کنند، حتی با وجود نبود رشد محسوس در تقاضا.
علاوه بر این حوادث، مشکلات دامنگیر شرکت‌هایی شده است که مدت‌هاست در بحران به‌سر می‌برند. در مجارستان، کارخانه لیبرتی دونااوی‌واروش (Liberty Dunaújváros) همچنان غیرفعال است و تلاش‌ها برای یافتن مالک جدید ادامه دارد، هرچند خریداران بالقوه اندک‌اند. یکی از آن‌ها، تاجر اسلواک یوزف شیواک، به‌دلیل نگرانی‌های اعتباری از حضور در مزایده منع شد. در لوکزامبورگ، مقامات در حال بررسی احتمال خرید کارخانه غیرفعال لیبرتی دودلانژ (Liberty Dudelange) برای بازسازی یا تغییر کاربری آن هستند. در ایتالیا نیز روند دشوار یافتن سرمایه‌گذار جدید برای Acciaierie d’Italia (که پیش‌تر ایلوا (ILVA) نام داشت) ادامه دارد و دولت تاکنون بیش از دوازده پیشنهاد دریافت کرده است. در رومانی نیز شرکت آرسلورمیتال هوندوئارا (ArcelorMittal Hunedoara) قصد دارد پس از دو ماه توقف، با استفاده از شمش‌های فولادی وارداتی از اوکراین، بخشی از تولید نورد خود را از سر گیرد.
با در نظر گرفتن واحدهای درگیر در مجموعه لیبرتی استیل، بیش از ۸ میلیون تن ظرفیت تولید فولاد در اروپای شرقی غیرفعال مانده است که بخشی از آن احتمالاً هرگز احیا نخواهد شد. این وضعیت خطر از دست رفتن بلندمدت ظرفیت صنعتی در منطقه‌ای را ایجاد می‌کند که به‌طور سنتی سهم مهمی در تولید فولاد اروپا داشته است.
در صورت نبود اقدام قاطع از سوی دولت‌ها و فقدان سیاست صنعتی شفاف در اتحادیه اروپا، این واحدها ممکن است از وضعیت «غیرفعال موقت» به «منحل‌شده» تغییر وضعیت دهند؛ وضعیتی که می‌تواند به کمبود ساختاری در بازار و افزایش وابستگی اتحادیه اروپا به واردات فولاد منجر شود – وابستگی‌ای که هر سال بحرانی‌تر می‌شود. در همین حال، افزایش تعداد آتش‌سوزی‌ها و سایر حوادث قهری در کارخانه‌های اروپایی، فشار بر صنعت را بیش از پیش تشدید کرده است.