اشتیاق سیری‌ناپذیر چین برای سنگ آهن / تولید فولاد چین کاهش یافته است
چین حدود ۷۵ درصد از سنگ آهن دریابرد جهان را وارد می‌کند و از این ماده خام برای تولید تقریباً نیمی از فولاد جهان استفاده می‌کند. در ماه‌های اخیر، واردات سنگ آهن پس از شروع ضعیف سال، سرعت گرفته است؛ به‌طوری‌که در چهار ماه گذشته میزان رسمی واردات هر ماه بیش از ۱۰۰ میلیون تن بوده است.
به گزارش فولاد نیوز، واردات سنگ آهن چین در ماه اکتبر نیز در مسیر ثبت ماهی قدرتمند دیگر قرار دارد؛ این روند پس از رکورد واردات ماه سپتامبر ادامه یافته و قدرت آن در تضاد آشکار با کاهش تولید فولاد در این کشور است.
تحلیلگران کالایی شرکت Kpler پیش‌بینی کرده‌اند که واردات ماه اکتبر به ۱۱۳٫۰۶ میلیون تن برسد؛ رقمی که اگر با داده‌های رسمی مطابقت داشته باشد، پس از رکورد تاریخی ۱۱۶٫۳۳ میلیون تنی سپتامبر، دومین میزان بالای ثبت‌شده خواهد بود.
چین حدود ۷۵ درصد از سنگ آهن دریابرد جهان را وارد می‌کند و از این ماده خام برای تولید تقریباً نیمی از فولاد جهان استفاده می‌کند.
در ماه‌های اخیر، واردات سنگ آهن پس از شروع ضعیف سال، سرعت گرفته است؛ به‌طوری‌که در چهار ماه گذشته میزان رسمی واردات هر ماه بیش از ۱۰۰ میلیون تن بوده است.
در نتیجه، میزان واردات از ابتدای سال تا پایان سپتامبر تقریباً با سال گذشته برابر شده و در مجموع به ۹۱۷٫۶۹ میلیون تن رسیده است که تنها ۰٫۱ درصد کمتر از مدت مشابه سال ۲۰۲۴ است.
اگر واردات اکتبر نیز قوی باشد، این رقم در مجموع سالانه مثبت خواهد شد، حتی با وجود آنکه تولید فولاد در حال کاهش است.
تولید فولاد چین در سپتامبر به پایین‌ترین سطح در ۲۱ ماه گذشته رسید؛ داده‌های رسمی نشان می‌دهد تولید ۷۳٫۴۹ میلیون تن بوده است که نسبت به سپتامبر ۲۰۲۴ حدود ۴٫۶ درصد و نسبت به اوت (۷۷٫۳۷ میلیون تن) حدود ۵ درصد کاهش داشته است.
در مجموع، چین در نه ماه نخست سال ۷۴۶٫۲۵ میلیون تن فولاد تولید کرده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۲٫۹ درصد کمتر است.
با این روند، پیش‌بینی می‌شود تولید فولاد چین در سال ۲۰۲۵ به حدود یک میلیارد تن برسد، سطحی که با میانگین پنج سال اخیر سازگار بوده و با هدف غیررسمی دولت که تولید نباید از سال قبل فراتر رود، مطابقت دارد.
پرسش اصلی بازار این است که چرا چین در ماه‌های اخیر سرعت واردات سنگ آهن را افزایش داده، در حالی که تولید فولاد رو به کاهش است؟
تحرکات قیمتی تا حدی توضیح‌دهنده این مسئله است؛ چرا که قراردادهای شاخص بورس سنگاپور در اول ژوئیه به پایین‌ترین سطح هشت‌ماهه خود یعنی ۹۳٫۳۵ دلار در هر تن سقوط کردند.
قیمت پایین‌تر احتمالاً باعث شد کارخانه‌های فولاد و بازرگانان میزان واردات را افزایش دهند، اما این روند ممکن است با افزایش مجدد قیمت‌ها در هفته‌های اخیر در حال کمرنگ شدن باشد؛ قیمت روز دوشنبه به ۱۰۵٫۶۶ دلار در هر تن رسید که فاصله چندانی با اوج هشت‌ماهه ۱۰۷٫۳۰ دلار در ۱۳ اکتبر ندارد.
شواهدی نیز از افزایش ذخایر دیده می‌شود؛ موجودی بنادر که توسط شرکت مشاوره‌ای SteelHome پایش می‌شود، در هفته منتهی به ۲۴ اکتبر به ۱۳۳٫۶ میلیون تن رسید، در حالی که در ۸ اوت به پایین‌ترین سطح ۱۸ ماهه خود یعنی ۱۳۰٫۱ میلیون تن کاهش یافته بود.
تولید داخلی سنگ آهن نیز اندکی کاهش یافته و در نه ماه نخست سال با افت ۳٫۸ درصدی به ۷۶۱٫۴۳ میلیون تن رسیده است.
با این حال، افزایش اندک موجودی‌ها و کاهش جزئی تولید داخلی برای توجیه رشد اخیر واردات کافی نیست.
احتمالاً عامل اصلی، بهبود احساسات اقتصادی است؛ خوش‌بینی فزاینده‌ای وجود دارد مبنی بر اینکه اقتصاد چین توانسته در برابر تنش‌های تجاری ناشی از سیاست‌های رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، مقاومت کند.
چشم‌انداز احتمال دستیابی به نوعی توافق یا آتش‌بس تجاری میان واشنگتن و پکن، احتمالاً موجب افزایش حمایت از بازار سنگ آهن و فولاد خواهد شد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که مقام‌های دو اقتصاد بزرگ جهان، چارچوب اولیه توافقی را برای بررسی ترامپ و همتای چینی او، شی جین‌پینگ، تهیه کرده‌اند. قرار است دو رهبر روز پنجشنبه در حاشیه نشست همکاری اقتصادی آسیا-اقیانوس آرام (APEC) در شهر گیونگجو کره جنوبی دیدار کنند.
با وجود نگرانی‌ها از اینکه ممکن است این توافق بیشتر جنبه لفظی داشته باشد تا اجرایی، هر نشانه‌ای از عقب‌نشینی دو طرف از مواضع سخت‌گیرانه، به‌عنوان عاملی مثبت برای تقویت اعتماد بازار تلقی خواهد شد.