به گزارش فولاد نیوز، حق‌الزحمه اضافی (پریمیوم) برای فولاد سبز ممکن است تنها به‌عنوان افزایشی موقتی برای جبران هزینه‌های سرمایه‌گذاری عمل کند و ویژگی بلندمدت بازار نخواهد بود. این موضوع را ماریان د‌آوریا، مدیر جهانی ریسک و پایداری شرکت لیبرتی استیل (Liberty Steel)، در رویداد Innovation Zero در لندن اعلام کرد.

او افزود که این پریمیوم باید به دیگر بخش‌ها نیز تعمیم یابد، نه فقط بخش‌هایی مانند خودروسازی که در حال حاضر آن را پرداخت می‌کنند. با این حال، بسته به میزان فولاد موجود در محصول، چالش‌هایی در این زمینه وجود دارد – برای نمونه، دال‌های راه‌آهن احتمالاً مشمول پریمیوم بسیار بالاتری خواهند بود که ممکن است «غیرقابل‌پذیرش» باشد.

او در جمع حاضران گفت: «پریمیوم‌ها پیچیده‌اند.» و افزود: «سبز بودن لزوماً نباید گران‌تر باشد» و به سطح هزینه‌های سرمایه‌ای و در دسترس بودن برق ارزان اشاره کرد. در بلندمدت، او اظهار داشت که «هیچ دلیلی وجود ندارد» که فولاد سبز گران‌تر از فولاد مبتنی بر سوخت فسیلی باشد.

او پیشنهاد کرد که هزینه‌های مربوط به پریمیوم باید بین بازیگران زنجیره ارزش تقسیم شود – شامل دولت‌ها که فولاد را در قالب خرید عمومی تهیه می‌کنند، مصرف‌کنندگان پایین‌دستی، و حتی تولیدکنندگان. او همچنین مطرح کرد که به‌جای پرداخت پریمیوم برای فلز پاک، بازار باید «تخفیف آلوده» را برای فولادی که با سوخت فسیلی تولید می‌شود، حذف کند.

در بخش دیگری از سخنان خود درباره بازار بریتانیا، او گفت که آینده صنعت فولاد در برق‌سازی و استفاده از قراضه داخلی است، همراه با واردات احتمالی آهن احیا شده مستقیم (DRI). در مورد هیدروژن سبز، او اظهار داشت که «تا دستیابی به سوددهی هنوز فاصله زیادی دارد» و به چالش‌هایی مانند اتصال به شبکه، مجوزها و حجم موردنیاز اشاره کرد.

او همچنین تأکید کرد که سیاست فعلی بریتانیا در حوزه قراضه نیاز به بازنگری دارد، به‌ویژه در زمینه تفکیک و فرآوری، که می‌تواند در بلندمدت به پایداری این صنعت کمک کند.

دیدگاهتان را بنویسید