چرا بریتیش استیل نیاز به نجات از سوی دولت دارد و چه اتفاقی در پیش است؟
به گزارش فولاد نیوز، مالکیت بریتیش استیل از زمان خصوصی‌سازی آن در دهه ۱۹۸۰ چندین بار تغییر کرده است. جدیدترین مالک این شرکت، شرکت چینی جینگه، در سال ۲۰۱۹ آن را خریداری کرد، پس از اینکه شرکت خصوصی گریبل به مدت سه سال مدیریت آن را بر عهده داشت. با این حال، عرضه زیاد فولاد در بازار جهانی و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های زیادی برای به‌روزرسانی کارخانه به منظور بهره‌برداری از انرژی‌های تجدیدپذیر، جینگه را متقاعد کرده که کارخانه اسکانهورپ از نظر اقتصادی قابل ادامه نیست.
چرا دولت برای نجات آن وارد عمل شده است؟
دولت بریتانیا در ابتدا قصد داشت یک استراتژی صنعتی توسعه دهد که شامل تولید فولاد داخلی نیز می‌شد، قبل از اینکه منابع مالی عمومی را به بخش‌های خاص تخصیص دهد. اما بحران در کارخانه بریتیش استیل در اسکانهورپ دولت را مجبور به اتخاذ تصمیمی پیش از موعد در مورد نوع صنعت فولاد مورد نیاز بریتانیا کرد. این کارخانه آخرین تولیدکننده فولاد ویرجین در انگلستان است و محصولات ضروری‌ای مانند تیرآهن برای ساخت و ساز و ریل‌های قطار را تولید می‌کند. کارخانه برای تأمین مواد اولیه، از جمله گندله آهن و زغال سنگ کک، به دو هفته زمان نیاز دارد. در غیر این صورت، کوره‌ها به حدی سرد خواهند شد که از لحاظ اقتصادی و فنی راه‌اندازی مجدد آنها دشوار و پرهزینه خواهد بود.
قانون جدیدی که روز شنبه توسط پارلمان تصویب شد، از اخراج‌های گسترده جلوگیری خواهد کرد و به مدیریت انتقال از تولید فولاد با کوره‌های بلند به کوره‌های قوس الکتریکی کمک خواهد کرد، که می‌توانند از انرژی تجدیدپذیر بهره ببرند.
طرح نجات چیست؟
جاناتان رینولدز، وزیر کسب‌وکار، قدرت‌های اضطراری دریافت کرده است که به او اجازه می‌دهد دستور دهد تا شرکت مواد اولیه مورد نیاز خود را خریداری کند. دولت هزینه‌های عملیاتی را پرداخت خواهد کرد، زیرا جینگه اعلام کرده که روزانه حدود ۷۰۰,۰۰۰ پوند ضرر می‌کند.
حزب کارگر در منشور انتخاباتی خود قول داده بود که ۲.۵ میلیارد پوند برای نجات صنعت فولاد اختصاص دهد. این عملیات نجات اولیه از این بودجه آغاز خواهد شد.
چطور با ملی‌سازی برخورد می‌شود؟
انتظار می‌رود که وزرا به این نتیجه برسند که تنها گزینه برای ادامه فعالیت کارخانه اسکانهورپ و مدیریت انتقال به تولید فولاد با کربن پایین، ملی‌سازی آن است. پیش‌بینی می‌شود که پیشنهاد برای قرار دادن این کارخانه در مالکیت عمومی تا پایان این ماه توسط کیر استارمر و ریچل ریووز مورد توافق قرار گیرد.
در سال ۲۰۲۱، دولت بریتانیا شرکت شیفیلد فورج‌مسترز را ملی‌سازی کرد، که عمدتاً برای صنعت دفاعی فولاد تولید می‌کند و وعده داد که ۴۰۰ میلیون پوند در طول ۱۰ سال سرمایه‌گذاری کند. با این حال، کوره‌های بلند متعلق به تاتا استیل در پورت تالبوت در جنوب ولز سال گذشته بسته شدند و کارکنان اخراج شدند و ۵۰۰ میلیون پوند به شرکت مستقر در هند برای انجام انتقال به کوره‌های قوس الکتریکی داده شد. جینگه خواستار بیشتر از ۵۰۰ میلیون پوند برای سرمایه‌گذاری در کوره‌های مدرن بود.
آیا بریتانیا به تولید فولاد ویرجین نیاز دارد؟
فولاد ویرجین از سنگ آهن با استفاده از گرمای شدید از کوره‌های بلند زغال‌سنگی تولید می‌شود و این فولاد قوی‌ترین نوع فولاد است که می‌تواند در تمام محصولات فولادی استفاده شود، در حالی که فولادی که در کوره‌های قوس الکتریکی تولید می‌شود، برای برخی استفاده‌ها کافی نیست.
فولاد ویرجین زیادی در قاره اروپا موجود است که می‌تواند وارد شود و این امر ممکن است صرفه‌جویی در هزینه‌ها را برای پروژه‌های دیگر فراهم کند. بریتیش استیل شکایت کرده که هزینه برق آن ۵۰٪ بیشتر از رقبای اروپایی خود است، که شامل شرکت‌های خصوصی مانند آرسلور میتال و تیسن‌کروپ می‌شود. مصرف‌کنندگان صنعتی انرژی در بریتانیا برای برق هزینه‌ای می‌پردازند که با قیمت گاز تعیین می‌شود، که در سال‌های اخیر به شدت افزایش یافته است. اما کیر استارمر از خود پرسیده است که آیا حزب کارگر می‌تواند بریتیش استیل را احیا کند و فولاد ویرجین تولید کند در دنیایی که با تغییرات سیاسی و موانع حمایت‌گرایانه در تجارت روبه‌رو است.
آیا دولت می‌تواند فولاد بریتانیا را دوباره به راه بیندازد؟
کیر استارمر بر این باور است که برنامه سرمایه‌گذاری عمومی گسترده حزب کارگر، که شامل برنامه‌هایی برای ساخت مسکن، ساخت دفاتر تجاری و راه‌آهن است، تقاضای کافی برای محصولات فولادی ایجاد خواهد کرد. این امر می‌تواند تمام تولیدات اسکانهورپ و پورت تالبوت را جذب کند و به نجات بریتیش استیل کمک کند.