تسلط چین بر عرضه جهانی نیکل با فروش دارایی‌های آنگلو آمریکن تقویت می‌شود
به گزارش فولاد نیوز، فروش کسب‌وکار نیکل برزیلی شرکت «آنگلو آمریکن» (Anglo American) به شرکت «MMG» چین، معامله برد-برد برای هر دو طرف به‌شمار می‌آید.
آنگلو با این معامله به تعهد خود نسبت به سهامداران مبنی بر ساده‌سازی سبد دارایی‌ها عمل می‌کند و تا سقف ۵۰۰ میلیون دلار درآمد کسب می‌کند.
MMG که پیش‌تر یکی از تولیدکنندگان عمده مس، کبالت و روی به‌شمار می‌رفت، با ورود به بازار نیکل می‌تواند تنوع تولیدی خود را افزایش داده و حضور جغرافیایی خود در برزیل را گسترش دهد.
این معامله همچنین به MMG اجازه می‌دهد در بخشی از بازار نیکل سرمایه‌گذاری کند که در میان مازاد عرضه، نشانه‌هایی از مقاومت قیمتی از خود نشان می‌دهد.
اما این خبر برای کشورهای غربی که به دنبال کاهش وابستگی به تسلط فزاینده چین بر زنجیره تأمین جهانی نیکل هستند، چندان خوشایند نیست.
شرکت‌های چینی در حال حاضر حدود ۷۵ درصد از ظرفیت پالایش در اندونزی را کنترل می‌کنند؛ کشوری که به سرعت به بزرگ‌ترین تأمین‌کننده نیکل در جهان تبدیل شده است.
علاوه بر این، با در دست فروش داشتن عملیات نیکل توسط دو تولیدکننده غربی به دلیل قیمت‌های پایین، ممکن است سلطه بازار چین بیش از پیش افزایش یابد.
ویرانی قیمت‌ها
دارایی‌های برزیلی آنگلو شامل دو معدن و دو کارخانه فرآوری با ظرفیت ترکیبی سالانه ۴۰,۰۰۰ تن نیکل است.
هر دو کارخانه، «فِرونیکل» (Ferronickel) تولید می‌کنند که برای بخش فولاد ضدزنگ استفاده می‌شود، صنعتی که علی‌رغم افزایش کاربرد نیکل در باتری‌های خودروهای الکتریکی، هنوز بزرگ‌ترین مصرف‌کننده این فلز است.
این بخش از بازار نیکل اولین جایی بود که از قدرت کامل جهش تولید اندونزی، که در ابتدا به‌صورت یک ورودی رقیب در صنعت فولاد ضدزنگ به نام نیکل پیگ‌آیرون (NPI) ظاهر شد، آسیب دید.
محصولات نیکل کلاس دوم (Class II) همواره با تخفیف نسبت به فلز پالایش شده با خلوص بالا (کلاس یک) که در بورس فلزات لندن (LME) معامله می‌شود، معامله می‌گردند.
اما جهش تولید اندونزی باعث شد که این تخفیف از میانگین ۸.۴ درصد در سال ۲۰۰۱ به ۲۷.۲ درصد در سال ۲۰۲۳ افزایش یابد.
این موضوع برای تولیدکنندگان کلاس دوم ضربه دوجانبه‌ای بود چرا که قیمت LME همزمان در حال سقوط بود.
بر اساس تحلیل جیم لنون از بانک Macquarie، حدود نیمی از تولید فِرونیکل جهان خارج از چین و اندونزی اکنون متوقف شده است.
مزیت‌های کربنی
عملیات برزیلی آنگلو از بازماندگان این شرایط دشوار به‌شمار می‌آیند. این عملیات از هزینه‌های پایینی برخوردار بوده و با وجود سقوط قیمت نیکل در بورس LME به پایین‌ترین سطح چهار ساله (کمتر از ۱۶,۰۰۰ دلار در هر تن) همچنان جریان نقدی مثبت دارند.
فِرونیکل تولید شده توسط آنگلو به دلیل کیفیت بالاتر و ویژگی‌های زیست‌محیطی مطلوب نسبت به NPI اندونزی، با قیمت بیشتری نسبت به سایر محصولات کلاس دوم به فروش می‌رسد.
ردپای کربنی اهمیت فزاینده‌ای در بخش فولاد ضدزنگ پیدا کرده است؛ مکانیسم تنظیم مرزی کربن اتحادیه اروپا، که واردات با کربن بالا را مشمول مالیات می‌کند، قرار است از سال آینده اجرایی شود.
تغییر روند بازار
در حالی که قیمت نیکل در بورس LME به دلیل افزایش موجودی—که عمدتاً مربوط به چین و اندونزی است—در حال سقوط است، بازار نیکل کلاس دوم روند خود را تغییر داده است.
طبق گفته MMG، تخفیف قیمت نیکل کلاس دوم نسبت به قیمت LME در نیمه اول سال گذشته به میانگین ۲۵ درصد کاهش یافته است؛ برای مواد مربوط به آنگلو این تخفیف از ۲۰.۸ درصد به ۱۵.۹ درصد در سال ۲۰۲۳ کاهش یافته است.
عرضه نیکل هم توسط تعطیلی‌های گسترده ظرفیت در کشورهای غربی و هم تغییر ترکیب محصولات در اندونزی محدود شده است.
بسیاری از اپراتورهای اندونزی، کوره‌های خود را از تولید NPI برای بخش فولاد ضدزنگ تغییر داده و به تولید نیکل ماته یا هیدروکسید مخلوط برای بخش باتری روی آورده‌اند.
لنون از Macquarie بر این باور است که بازار کلاس دوم در سال گذشته در بهترین حالت متعادل بوده است چرا که مازاد اندونزی به بخش کلاس یک منتقل شده است.
مازاد عرضه به‌وضوح در ذخایر انباری LME دیده می‌شود؛ ذخایر سال گذشته بیش از دو برابر شده و از ابتدای سال جاری ۳۰,۰۰۰ تن دیگر افزایش یافته و به ۱۹۲,۸۲۸ تن رسیده است.
فلز استراتژیک
MMG شرط می‌بندد که این مازاد عرضه تا پایان این دهه دوام نخواهد آورد؛ زمانی که ترکیبی از رشد پیوسته تولید فولاد ضدزنگ جهانی و افزایش نمایی تقاضا از بخش باتری منجر به کسری عرضه خواهد شد.
در این صورت، MMG در موقعیت مناسبی برای بهره‌برداری از این کسری قرار خواهد گرفت.
دارایی‌های نیکل آنگلو بر روی سومین منبع بزرگ نیکل در جهان قرار دارند، که می‌تواند MMG را به یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان خارج از اندونزی تبدیل کند.
گرچه عملیات برزیلی در حال حاضر فِرونیکل تولید می‌کنند، اما این بدان معنا نیست که نمی‌توانند مسیر اندونزی را طی کرده و به تولید مواد اولیه باتری تغییر جهت دهند.
چین همچنان دیدگاه استراتژیک نسبت به نیکل دارد، حتی اگر در کشورهای غربی جذابیت نیکل به عنوان فلز مورد استفاده در باتری‌ها کاهش یافته باشد.
شرکت واله برزیل اخیراً یک کاهش ارزش ۱.۴ میلیارد دلاری برای عملیات نیکل تامپسن در کانادا ثبت کرده و بررسی استراتژیکی بر این کسب‌وکار آغاز کرده است؛ احتمالاً دولت کانادا مالکیت چینی را تحمل نخواهد کرد، اما تامپسن تنها دارایی نیکل در معرض فروش نیست.
شرکت معدن‌کاری استرالیایی South32 نیز اعلام کرده که به دلیل تغییرات ساختاری در بازار نیکل، در حال بررسی فروش عملیات فِرونیکل Cerro Matoso در کلمبیا است.
این تغییرات ساختاری ناشی از سرمایه‌گذاری‌های چینی در اندونزی، سیل عرضه و سقوط قیمت‌ها را به همراه داشته و به چین امکان می‌دهد که شرط بلندمدت خود بر اینکه نیکل همچنان فلزی حیاتی برای انتقال انرژی است را دوبرابر کند.